سایت تفریحی

The Hobbit: The Battle of the Five Armies

یکی از عمده ایراداتی که همواره به مجموعه «هابیت» وارد می کردند، ریتم کند روایت داستان بود بطوری که در قسمت اول این مجموعه این کند بودن داستان باعث درآمدن صدای بسیاری از طرفداران خودِ تالکین هم شده بود اما این روند در قسمت دوم تا حدودی بهبود یافت و به حدی رسید که بتواند سطح انتظارات را برآورده نماید و روح و جان تازه ای به داستان بدمد. اما وضعیت «نبرد ۵ سپاه» تا حدودی زیادی متفاوت از دو قسمت قبلی «هابیت» می باشد چراکه تمام اتفاقات جذاب کتاب قرار هست در قسمت سوم روایت شود و نکته بهتر در مورد این قسمت اینکه از دو قسمت قبلی کوتاه تر است.

«نبرد ۵ سپاه» آخرین قسمت از سه گانه «هابیت» محسوب می شود و از حیث جایگاه، شباهت هایی به آخرین قسمت از مجموعه «ارباب حلقه ها» دارد. پیتر جکسون برای فصل آخر داستان «هابیت»، روندی حماسی را در پیش گرفته که با درگیری های عظیم و جلوه های ویژه تماشایی، به تنهایی جور عدم جذابیت های اکشن قسمت های قبلی را به دوش کشیده؛ هرچند با توجه به روند کتاب می شد متصور بود که قرار هست اوج هیجان در «نبرد ۵ سپاه» به تصور کشیده شود.

البته این هیجان در «نبرد ۵ سپاه» تا حدود زیادی سبب از دست رفتن تمرکز فیلم بر روی شخصیت ها شده بطوریکه همه اتفاقات با سرعتی عجیب از مقابل دیدگان مخاطب عبور می کند و حتی اژدها در ۲۰ دقیقه ابتدایی کشته می شود و سرعت رخداد اتفاقات بعدی به حدی بالاست که بالانس آرامشی که مشخصاً در دو قسمت قبلی دیده می شد، در این قسمت کمتر مشاهده شود و جایش را به نبرد ارتش هایی داده که یکی پس از دیگری سر می رسند و تیشه به تدوین فیلم می زنند.

The Hobbit: The Battle of the Five Armies

اما نکته حائز اهمیت درباره «نبرد ۵ سپاه» هوشمندی پیتر جکسون درباره ارتباط دادن داستان به «ارباب حلقه ها» دارد که اتفاقی ویژه و هیجان انگیز برای مخاطبین هر دو سه گانه خواهد بود. نبرد حماسی فیلم که کیفیت بالایی دارد و کلی می تواند مخاطبش را به وجد بیاورد، در نقطه پایانی دقیقاً به محلی متصل می شود که ارتباطش با «ارباب حلقه ها» را مستحکم‌تر از آنچه که تماشاگران تابحال دیده اند می کند.

اما علی رغم روند هیجان انگیز و مبارزات پر از استرس در «نبرد ۵ سپاه»، فیلم همچنان ایراداتی از بابت شخصیت پردازی دارد که از جمله آنها شخصیت مونث داستان به نام تائوریل (با بازی اِوانجلینا لیلی) است که در این قسمت هم با حضورش در داستان به پیشبرد روابط عاطفی و عاشقانه داستان دامن زده اما این روابط به هیچوجه به قامت داستان مردانه «هابیت» نمی آید. در واقع می توان حضور تائوریل در داستان (که به نوعی گزینه تحمیلی به فیلم بوده) و مشکلات ناشی از حضور او در فیلم را یکی از نکات ضعف «نبرد ۵ سپاه» توصیف کرد که البته هرگز به مرحله بحران نمی رسد و مانعی برای روایت یکدست داستان در فیلم نمی گردد.

«نبرد ۵ سپاه» باشکوه ترین قسمت از سه گانه « هابیت » محسوب می شود که حسن ختام مناسبی برای این اقتباس ادبی می باشد. در این قسمت همه مواردی که مخاطب انتظارش را دارد – اعم از مبارزات حماسی تا پایان احساس برانگیز – حضور پر رنگی دارند و می توان گفت جکسون با «نبرد ۵ سپاه» سه گانه خود را در شرایطی قرار داده که در نهایت بتوان با دیدی مثبت به تمام مسیر طی شده در این سه قسمت روی خوش نشان داد.

«هابیت» اگرچه در قسمت اول کند و بی روح بود اما در قسمت دوم این مشکل را برطرف نمود و در قسمت سوم به بلوغ کاملی رسید که تماشاگران پیش از اکران آخرین قسمت از پیتر جکسون انتظار داشتند.

نقد توسط وب سایت تابناک تهیه و تنظیم شده است